race naar de top !

Wouw, wat rijdt een 100% elektrische auto muisstil! Voorafgaand aan een uitstekend gesprek met het hoofd duurzaamheid van een bank heb ik een klein rondje met hem meegereden om zijn nieuwe duurzame wagen eens uit te proberen. Ik had nog nooit in een elektrische auto gezeten en heb zelf ook helemaal geen auto, maar het geluidloos zoeven over de weg zou je haast stimuleren om er een te gaan kopen.

Onze campagne voor aanscherping van bankbeleid ter voorkoming van landjepik is nu een week onderweg. Ik heb inmiddels gesprekken gepland met enkele banken die wat ons betreft nog wel wat stapjes verder kunnen gaan. Mijn collega’s en ik snappen sommige banken gewoon niet zo goed; waar ligt nu precies de pijn om beleid op landjepik aan te scherpen en toe te passen?

Begin februari besteedde de media een hoop aandacht aan het rapport van de Eerlijke Bankwijzer waaruit bleek dat opkoop van land erg toeneemt. Een deel hiervan betekent in de praktijk landjepik omdat dorpsbewoners in ontwikkelingslanden door sommige buitenlandse bedrijven van hun eigen land worden geknikkerd. Omwille van bijvoorbeeld palmolie of een rubberplantage. En zonder dat ze voor hun eigen land een fatsoenlijke compensatie krijgen.

Uit het rapport bleek ook dat veel Nederlandse banken investeren in bedrijven die land opkopen in ontwikkelingslanden voor landbouw of bosbouw. Op zich is dat prima, maar ik vind het wel belangrijk dat investeringen de lokale bevolking ten goede komen en hen niet de economische afgrond in duwen.

Tenslotte bleek uit het rapport dat veel banken wel een beleid op mensenrechten voeren, maar dat hierin te weinig specifieke maatregelen zijn opgenomen om landjepik uit te bannen.
De kennis van het probleem is er, de oplossingen voor banken om op geen enkele wijze direct of indirect bij te dragen aan landjepik zijn er ook.

Sommige banken vinden dat ze zelf al genoeg doen en negeren bijvoorbeeld de aanbevelingen van de Voedselrapporteur van de VN om de lokale bevolking in landen het recht tot instemming en compensatie te gunnen voordat een investering wordt gedaan door een bedrijf op hun grondgebied.

dat moet beter kunnen

Ik was dan ook heel blij dat Delta Lloyd een paar maanden geleden al nieuw beleid ter voorkoming van landjepik heeft ingevoerd. En dat ABN Amro en SNS Reaal in februari hebben toegezegd om hun beleid dit jaar aan te scherpen en toe te passen in bijvoorbeeld contracten met bedrijven waarin zij investeren.

binnenkort spreken we met andere banken

Ik zie er naar uit; gesprekken kunnen leiden tot groter begrip en wie weet wat nog meer. En mochten ook deze bankvertegenwoordigers met een elektrische auto langs komen, hopelijk opgeladen met groene elektriciteit, dan maak ik graag een ritje met ze.

Peter Ras

Laat je bank weten dat je tegen landjepik bent

Getting the GROW message to parliamentarians in the Netherlands

On the last day before the summerbreak of the Dutch parliament a debate was planned on agriculture in developing countries. This debate had been postponed twice.

After having lobbied exclusively on climate change the last four years, my work had been expanded to the exciting world of agriculture and food. I have no background in agriculture so I needed to learn a lot in a short time. The GROW report came very timely for me to make the connections between the need to invest in female farmers with small plots , land grabbing, rising food prices and climate change.

The Dutch government has been one of the most progressive ones in the last decades. Already a few years ago they saw the importance of investing in agriculture in developing countries and they now invest around 12% of ODA in it. The policy on agriculture in developing countries of 2008 included research, market access, and special food security programs.

But the new Dutch government has made a strong shift to the right. Left wing “hobbies” such as culture, development cooperation and strong protection of biodiversity are under threat. The new government sees great opportunities for big Dutch companies like Unilever and Campina and for Wageningen University to help deliver food security in the world.

I can see that companies can have a role in fighting hunger in developing countries. But it worries me to see that in the Dutch policies, like the one on innovations in the agro-food sector, no analysis has been made of the food security problem worldwide and then decided what different actors from the Netherlands can do best. No, the Dutch take the great potential of the Dutch agro-food sector as a starting point and save the world from there.

In my discussions with parliamentarians I’m happy to offer GROW as a thorough analysis. The reactions from very different political parties are mainly positive. The socialist party likes our focus on land grabbing, the Green Left party wants to know more about the role of women and the conservatives are interested in food prices and how to empower small farmers. All find something in the GROW-basket. It is then my task to show the links between all the different topics. That female small farmers in developing countries need to be strengthened to resist the effects of climate change and landgrabbing. That governments, like the Dutch, need to control companies that do landgrabbing and need to invest explicitely in small farmers through all channels and work towards lowering the blending targets for bio fuels in the European regulations.

After I had spoken to nearly all relevant political parties in the parliament it was decided to postpone the debate on agriculture in developing countries until October. The secretary of state promised the parliament a policypaper on foodsecurity. Does that mean that the other elements of the policy on agriculture in developing countries will be abandoned? Will October not be too late to discuss the role of the Dutch cooperations on foodsecurity and their interest in the ODA budget? It will give me an opportunity to influence the next debate and the promised policypaper.

The GROW report gives me a strong basis to build my next lobby on. Onwards, Forwards !

More about the campaign, see www.oxfamnovib.nl/grow (Dutch)

Lancering GROW: extra kriebels

Het geeft altijd weer kriebels in de buik. Ik word ‘s ochtends wakker, zet de radio aan en hoor hoe de NOS verslag doet van een nieuw Oxfam rapport. Maar vanochtend waren mijn kriebels nog groter. Want vandaag werd ook de nieuwe wereldwijde Oxfam GROW campagne gelanceerd!  Extra spannend dus voor mij, want hier zitten al heel wat uurtjes van mijn werk in. En vandaag is dan dé dag waarop het gaat gebeuren in Nederland en in de rest van de wereld. 

Debat 

 

Laat ik beginnen met het debat dat we hadden georganiseerd met Lucie Wegner. Zij heeft samen met mijn collega Gine Zwart het Oxfam onderzoeksrapport Who will feed the World gemaakt. De temperatuur liep op toen de voor- en nadelen van privaat grondbezit aan bod kwamen. Volgens Farah Karimi "moet dit debat niet gegijzeld moet worden door ideologie. Er is geen blauwdruk die voor alle situaties werkt”. Kleine boeren, vooral vrouwen, moeten door bedrijven en overheden worden erkend als een belangrijke schakel in het voedselsysteem. Anders lukt het ons nooit om een eerlijk voedselsysteem te krijgen dat nu, maar ook in de toekomst als we met 9 miljard zijn, iedereen kan voeden. En vrouwen zijn en blijven onmisbaar. Zij verbouwen een kwart van het eten in de meeste ontwikkelingslanden en vullen daarmee de magen van 90% van de armen op het platteland. 

Gevoelige snaar

En ook in de media werd gedebatteerd en gereageerd op ons nieuwe rapport Growing a Better Future.  Op de Trouw website beantwoordde de Wageningse hoogleraar Martin van Ittersum de vraag of de voedselprijzencrisis wel echt een reden voor bezorgdheid is. Ook hij ziet investeren in kleine boeren als belangrijke oplossing. En bij BNR Nieuwsradio schetst Club van Rome lid, Wouter van Dieren, een somber beeld, als hij stelt dat er nooit 9 miljard mensen op de aarde zullen rondlopen, simpelweg omdat de wereld niet zoveel mensen kan voeden De reactie van de Amsterdamse hoogleraar Michiel Keyzer in de Volkskrant gaat weer de andere kant op. Hij stelt dat juist Oxfam alarmistisch is. Kortom, de campagne lijkt nu al een snaar te raken. 

Ik kijk nu al uit naar Pinkpop. Daar staan we ook met de campagne. En voor iedereen die niet kan wachten: kijk hier naar wat Dolf Janssen over de campagne te zeggen heeft.